Kim Bu Elif

Elif bir isyandır, önlemesi zor
Ağır bir şarlıdır, dinlemesi zor
Elif bir formüldür, anlaması zor
Her türlü soruna çözümdür Elif

Elif bir buluttur, yağmur getiren
Elif bir rüzgardır, bulut götüren
Ulu bir dağdır O, rüzgar bitiren
Dünyaya baktığım gözümdür Elif

Bazen dizlerimde derman bırakmaz
Bazen ise hiçbir çaba gerekmez
Bazen uzar gider, sonu görükmez
Yokuşum, inişim, düzümdür Elif

Bazen çıra gibi yanışım O’dur
Bazen de sevdaya kanışım O’dur
Düşmana sırtımı dönüşüm O’dur
Dosta çevirdiğim yüzümdür Elif

Gönül hayat denen dersi asmada
Aklımsa gönüle surat asmada
Çepçevre ruhumu saran asmada
Sallanan bir salkım üzümdür Elif

En acı günümde O’nu söyledim
En mutlu anımda O’nu söyledim
Bugünde, dünümde O’nu söyledim
Dilimden düşmeyen sözümdür Elif

Elif çiçek açar solduğum zaman
Elif birleştirir, böldüğüm zaman
Vuslata erip de öldüğüm zaman
Ardımda kalacak izimdir Elif

Elif bir yıldızdır, kaymakla bitmez
Elif’in tadına doymakla bitmez
Elif herşeyimdir, saymakla bitmez
Canımdır, cananım, özümdür Elif

Selçuk Dokak